Derde Verslag: Ierland.

Donderdag 28 mei 2009. Annagassen - Avoca (bij Arklow).

Water weer aan kunnen vullen bij het haventje en om 7.45 uur vertrokken. De TomTom kent in Ierland (de Republiek dus) alleen de hoofdwegen en niet de kleine weggetjes, die wij zoveel mogelijk rijden, dus rijden we op de atlas. Via de smalle weggetjes, en langs de rivier de Boyne, via de hoofdweg naar Dublin. Dwars door de hoofdstad Dublin maar weinig fraais gezien, we willen aan het eind van onze rondreis Dublin nog gaan bezoeken. Bij een lelijk, maar bekend manoir, op de parkeerplaats de lunch gebruikt en besluiten er niet in te gaan. Dan via de Wicklow Mountains , waar het weer inmiddels is omgeslagen en we voor 't eerst een uur heerlijk van de zon en de betere temperatuur genieten. Dan verder over de hoogvlakte net een maanlandschap met af en toe mooie vergezichten en zwoegende fietsers tegen de stevige hellingen. Nog even in een plaatsje rondgelopen en even verderop in een minidorpje met 570 inwoners op de parkeerplaats tegenover de kerk naast een stukje gras geparkeerd. Hier heel veel zangvogels, en wij zitten voor het eerst deze reis van 16.30 tot zelfs 20.00 uur buiten en eten ook buiten, een ongekende luxe voor ons.

Vrijdag 29 mei 2009. Avoca - Ballydehop.

Nog steeds veel vogels, maar helaas weer bewolkt. We vertrekken om 7.35 uur. Eerst richting Arklow en dan een stuk snelweg, gaan een binnenweg op maar deze blijkt helemaal afgesloten en geen omleidingborden, dus achteruit terug. Een vriendelijke wegwerker probeert ons de te volgen route duidelijk te maken. Hele smalle wegen en veel hoge heggen, die ons het uitzicht benemen hoewel we toch hoger zitten in onze cabine. Dwars door Waterford en plotseling een McDonald langs de weg. Wij krijgen daar een half uur gratis internet en kunnen de reissite bijwerken en emails binnenhalen. Daarin o.a.: twee goede vrienden overleden, beiden aan kanker . De een 55 jaar en de ander 72 jaar en zijn vrouw was vorig jaar augustus binnen 4 maanden overleden ook aan kanker. Het komt voor ons niet onverwacht maar het beroerd ons toch wel heel erg en we hebben dit jaar nu al 5 sterfgevallen . We gaan verder naar Ierland's 2^e stad Cork en langs de zuidkust op zoek naar een overnachtingsplek. Na wat rondrijden vinden we die aan een afgelegen baai bij een oude spoorbrug met 12 bogen, en weer veel wind en een zonnetje, maar helaas te fris om buiten te zitten. We staan hier prachtig in de natuur. De plaats Ballydehop is de bijna zuidelijkste van Ierland.

Zaterdag 30mei 2009.Ballydehop - Caherdaniel.

We gaan naar de westelijke uitlopers van Ierland langs de 'fjorden'. Het zijn over het algemeen kleine, slechte, hobbelige weggetjes. De eerste fjord is naar Goleen, de tweede is Sheep's Head , de derde de Ring of Beara met vele prachtig bloeiende rhododendrons en azalea's. De vierde is de beroemde Ring of Kerry, ook deze valt tegen: heel smal, vele hoge hagen, hobbelig en veel bussen. Om 15.45uur stoppen we en vinden een plaats iets van de weg om te overnachten. We kunnen nog tot 19.30 uur in de zon zitten. Dit was een overwegend zonnige dag.

Zondag 31mei 2009. Caherdaniel - Liscannor.

Tot onze verbazing worden we vandaag wakker met de zon op de camper!! Om 7.35 uur vertrekken we om de Ring of Kerry te vervolgen. Die biedt nu vanaf het begin een heel mooi uitzicht op de kust en het landschap, dit in tegenstelling tot gisteren. Deze rit doet ons volop genieten. Tegen half tien komen de toeristenbussen(waaronder ‘n OAD en ‘n Maaskant Reizen) weer tevoorschijn We waren toen ook aan het eind van de Ring. We vervolgen via grotere wegen richting Limmerick en doen onderweg nog boodschappen bij een Lidl. Daarna gaan we naar de Burren om de kliffenkust te volgen, maar vanwege het mooie weer en zondag komen we de laatste 40 km in een rijdende file. In het kleine plaatsje Liscannor aan de kust vinden we een parkeerplaats, waar we van de zon gaan genieten. Later gaan we met de camper naar de haven om daarlangs te overnachten. We staan hier met 2 Ierse campers. We genieten van de bootjes die aankomen en vertrekken en het zicht op de baai. In dit plaatsje is John Holland geboren , die de onderzeeboot uitgevonden heeft. Er staat hier een grappig monument voor hem. We zitten zelfs tot 20.15 uur buiten!!

Maandag 1 juni 2009. Liscannor - Westport.

Hele dag zon en boven de 20 graden, dat is wennen! Langs de Cliffs: we zijn er maar niet naar toe gelopen. Ten eerste dure parkeerplaats en toegang en ten tweede vele trappen beklimmen, wat voor mij ook niet goed is. Prachtige route langs de kust The Burren, afwisselende panorama's, grote rotsen, mooie huizen, vee en de zee. Na Galway richting Clifden: kale bergen, leuke meertjes en een vreselijke hobbelweg. Ook richting Westport smal, vele gaten en slecht wegdek. Ook steeds veel auto's, terwijl er maar ruim 4 miljoen mensen wonen. Die schijnen allemaal voortdurend op de weg te zijn. In sfeervol Waterport, in de omgeving van de haven naast een park met veel dagjesmensen, geparkeerd. Hier konden we met onze stoelen aan de waterkant op het gras in de zon zitten. Na het eten op zoek naar een draadloos internet, en gevonden. Op 'n bankje in het park konden we met ons laptopje onze overtocht Dublin-Liverpool bij P&O boeken en bevestigd krijgen. Woensdag om 10 uur kunnen we mee. Daarna nog met 4 Nederlanders gepraat die toevallig in een hotel vlakbij overnachtten en na het eten nog een ommetje maakten.

Dinsdag 2 juni 2009. Westport - Dublin.

Vandaag weer de hele dag zon!! We vertrekken richting Dublin. De route gaat sneller dan verwacht en rond 12 uur zijn we al in Dublin. Op zoek naar parkeerruimte voor de camper. Bij de P&O terminal gevraagd of we daar vast konden staan, maar geen denken aan. We rijden naar de overkant van het water en vinden een parkeerplaats, waar we met onze stoeltjes lekker buiten kunnen zitten. Achter ons ligt het prachtige Hollandse zeiljacht De Eendracht. Na 3 uur daar te hebben gezeten, besluiten we nogmaals naar P&O te gaan om de tijd om te laten zetten naar vanavond. Ik bel naar het boekingskantoor en er wordt verteld dat alles vol is. Later heeft men toch nog iets, maar dan moeten we ruim 150 Britse ponden extra betalen. dat vinden we te gortig. Dus de stad weer in voor een overnachtingsplek, die we na lang zoeken tijdens het drukke spitsuurverkeer vinden op een kantorenpark.

Woensdag 3 juni 2009. Door het ochtendspitsuur naar de P&O haven en daar om 9.30 met de grote ferryboot over 'n rustige zee naar Liverpool, waar we 8 uur later arriveerden, om vandaar door Wales naar Engeland te rijden.

ONZE INDRUKKEN M.B.T. DE REPUBLIEK IERLAND door Harrie

- We hebben er in totaal2.300 kilometer gereden in10 dagen. We denken alle krenten uit de pap bezocht te hebben en zijn het hele eiland rondgereden en doorkruist. We vonden het landschap niet zo spectaculair en adembenemend als in Schotland, maar meer lieflijk met groene golvende heuvels. Er grazen ook veel meer koeien en paarden en minder schapen dan in Schotland.

- Ierland, sinds 1922 onafhankelijk van Engeland, is bijna 2x zo groot als Nederland maar telt slechts 4,3 miljoen inwoners. Desondanks vonden we het heel erg druk op alle wegen, zowel de kleinste afgelegen weggetjes als op de hoofdwegen, en dat ook nog in alle uithoeken van het eiland. We begrepen niets van al die drukte overal. Er waren maar erg weinig parkeerplaatsen om even te stoppen, terwijl er ruimte zat is. We zagen er ook opvallend veel DAF vrachtwagens en verder 'n modern wagenpark.

- De wegen vonden we niet best. De Europese subsidies zijn daar kennelijk niet aan besteed. Wat zijn we 'n kuilen, gaten en dips ingedoken! En dan die meestal te smalle secundaire wegen met grote hagen erlangs. We kunnen het wegennet echt niet roemen. Hoewel we 'n TomTom met 'Europa' erin hebben bleek ie in Ierland alleen de grotere wegen en plaatsen te kennen en reden we dus maar op de kaart, wat ook niet altijd klopte.

- De trend uit de zeventiger jaren, 'n huifkartocht door Ierland,bestaat niet meer. Die horsedrawn caravans, zoals ze die hier noemen, zouden met het huidige verkeer ook 'n groot gevaar op de weg betekenen. Als je nog wilt onthaasten, ga dan niet naar Ierland.

- Ierland was 20 jaar geleden nog het zorgenkindje van West-Europa maar is er dankzij miljarden subsidies van de EU weer helemaal bovenop gekomen en heeft 'n enorme sprong voorwaarts gemaakt. Her en der staan dan ook de borden dat project zus en zo door de EU wordt gefinancierd en zelfs bij de verkiezingsleuzen voor Europa op 4 juni stond onder 'n kop: 'Let Europe work for you'.

- We zagen in Ierland opvallend veel prachtige villa's en landhuizen, vooral in West-Ierland. Het ene na het andere mooie buiten kwamen we voorbij. De meesten zijn nieuw of vrij nieuw en in prachtige pastelkleuren geschilderd. De tuinen zijn juweeltjes om te zien. Wat ons ook nog opviel: de nieuwbouwwijkjes aan de rand van steden en dorpen zijn architectonische hoogstandjes waarbij de Hollandse Vinexwijken maar schril afsteken.

- Er zijn in de wereld ongeveer 20 miljoen Ieren waarvan er slechts zo'n 6 miljoen op het hele eiland wonen. De rest is allemaal uit noodzaak geëmigreerd, vooral naar de USA. Daar leven vele beroemde nazaten van de oorspronkelijke Ieren, en beroemde namen komen voor van Davy Crockett tot John F. Kennedy. Trouwens: 16 van de 42 Amerikaanse presidenten waren van Ierse komaf.

- De Ierse taal is helemaal niet verwant aan het Engels, en ze zijn tweetalig hier. Het ziet er moeilijk uit en je verstaat er niets van. Dublin is bijvoorbeeld Baile Átha Cliath en Excuse Me is Gabh mo leithscéal, om maar 2 voorbeelden te geven.

- De Ieren zouden bekend staan als erg vriendelijk maar dat vonden we wel meevallen, integendeel juist. Ze halen 't niet bij de Schotten en Engelsen en we vonden ze vaak nogal kortaf en onbeleefd. Ze hebben 'n moeilijke en roerige geschiedenis achter de rug met vele oorlogen, uitbuiting en hongersnood. Misschien komt het wel daar door.

- Veel toeristen zagen we niet in heel Ierland. Alleen enkele Ierse en Britse campers, 1 Duitser en 2 Hollandse campers. We nemen afscheid van dit mooie eiland met de boot van Dublin naar Liverpool.