Derde week Italiëreis.

Zondag dus in een prima Internetcafé weer een verslag op de site geplaatst en de reacties op het eerste verlag gelezen, die we erg leuk vonden.

Maandag 6 april '09. Ik ben eerst naar de haven gelopen in de hoop verse vis te kunnen kopen. Helaas waren er maar weinig vissers die terugkwamen (misschien varen ze zondags niet uit)en ook de supermarkt bleek nog gesloten. Afscheid van de Duitsers die achter ons stonden en geregeld bij ons kwamen praten. Op 'n lastige plaats in de camping het water uit de camper laten lopen (95 liter) en vers water ingenomen (120 liter), zodat we weer vooruit kunnen. Om half elf vertrekken we richting Trápani, aan de westkust van Sicilië. Het is weer een rit door prachtig, afwisselend berglandschap. Onderweg zien we de afslag naar de tempel van Segeste en besluiten er langs te gaan. Het is een tempel van 350 voor Chr. en nog goed intakt. De parkeerplaats is goed gevuld en we hebben een mooi zicht op de tempel. Het blijkt een klim te zijn van 1,5 km over een slecht keienpad, dus we besluiten dat niet te gaan doen. De reumatoloog heeft tenslotte gezegd dat ik goed op mijn knieën moet passen. We lunchen op de parkeerplaats en vervolgen onze weg. We willen ook onderweg Erice nog aandoen, maar mogen niet over de weg er naar toe. Max.2 ton en wij zijn 3,5 ton, ook bussen mogen niet over die weg. Wij gaan door naar Trápani, een mooie en ongewoon ruime stad met brede, schone wegen en veel groen. Eerst de camperplaatsen opgezocht, maar geen campers te zien. In de stad bij een palmenplantsoentje geparkeerd en 't oude centrum ingewandeld. Eerst van een overheerlijk ijsje genoten: zo vind je het in Holland toch nergens. Een sfeervolle stad met mooie, barokke 18^e eeuwse huizen en een kathedraal die erg mooi en licht is. Langs de boulevard weer teruggelopen en bij een reisbureau inlichtingen over de overtocht naar Tunesië gevraagd. Dat idee is onderweg opgeborreld omdat het van hier maar 7 uur varen is. De man sprak alleen Italiaans en kon zelfs de dagen van de week niet in het Engels zeggen. Ook de info alleen in het Italiaans, dus we komen er niet uit en zien er van af. Volgende keer misschien!

Na het eten toch weer naar de camperplaatsen, maar er stond nog steeds niemand en we durven er niet in ons eentje te overnachten. Weer terug bij de plaats waar we stonden, waren 2 Italiaanse campers op een grote parkeerplaats vlakbij hoewel dat volgens de borden verboden was, met wegsleepregeling. Wij zijn er toch maar bij gaan staan en ja hoor, om 21 uur stopt er een politiewagen met 3 agenten die ons klem zetten en ons in het Italiaans wijsmaken dat we er niet mogen staan. Ze praten wel 10 minuten met die andere 2 Italianen en komen dan weer naar ons toe en zeggen dat we ze moeten volgen. Wij met de 3 campers achter het politiebusje aan door de stad en zij brengen ons naar een van de camperplaatsen waar wij al eerder waren en wijzen ons met 'n royaal gebaar dat het héle terrein voor ons is en er kunnen er wel ruim 100 staan! Wij gaan met de 3 campers dicht bij elkaar staan. Als de politie is vertrokken komen er jongelui met auto's en scooters rondscheuren en lawaai maken. Dat houdt gelukkig rond 23 uur op en kunnen we toch rustig slapen.

Dinsdag 7 april 2009. We vertrekken 8.15 uur na toch behoorlijk te hebben geslapen. We rijden de stad zuidwaarts uit. De route is saai en door veel sfeerloze dorpen. In 't drukke Marsala kunnen we de haven niet vinden, doordat de borden niet kloppen. We besluiten verder te gaan en rijden langs wijngaarden, maar de route blijft saai. Om 11 uur zijn we al in Mazara del Vallo op een camping en besluiten daar te blijven staan tussen jonge olijfbomen, palmen, zandsteenrotsen en cactussen. Het is heel mooi zonnig weer: al 22 graden. Een lekkere middag in de zon. Ook de bekenden uit San Remo arriveren weer en gezellig met wat Duitse echtparen gepraat die onze camper zo mooi vonden dat ze ook binnenin wilden kijken. Zo houden we toch onze talen bij en krijgen we als Hollanders steeds weer complimenten daarover. Verder hebben we nog de was gedaan, aan de lijn gedroogd en later gestreken. Ook de vervuilde camper weer gewassen want Harrie dacht dat het nu wel mooi weer zou blijven. Dus alles blinkt weer. We hebben de eerste muggen al weer dood moeten slaan.

Woensdag 8 april 2009. Vandaag een rustdag gepland, bij het opstaan lekker zonnetje maar na een uur komt de bewolking opzetten. Toch blijft het droog gelukkig. Het Duitse echtpaar komt weer bij onze camper kijken, want ze vinden hem toch wel erg mooi en zouden hem zelfs willen kopen. Zij geven ons ook nog diverse reistips, want zij rijden het eiland in tegenovergestelde richting.

Tegen 12 uur arriveren 2 Duitse echtparen met caravans en willen er één bijna tegen onze camper aanzetten. Als Harrie er wat van zegt, begint de Duitser met 'Junger Mann' (compliment!) en daarna een hele scheldkanonnade in het Duits er achteraan wat wij niet meer kunnen verstaan. Hij gaat wel 1,5m om. Er is trouwens volop plaats en we weten niet waarom ze per sé boven op ons willen staan. Na 13 uur is de zon weer terug en kunnen we daar weer van genieten. Vanaf 16 uur met JanPiet en Anuschka wijn gedronken, kaasjes erbij en lekker gepraat tot het na 'n paar uur te koud buiten werd.

Ook de 2 vrolijke Vlaamse echtparen arriveren weer. Zo komen we elkaar toch steeds weer tegen na een paar dagen.

Donderdag 9 apr. 09. Vandaag rond 8 uur weer startklaar, maar voor we vertrekken eerst nog vuil water en wc legen en schoon water weer vullen, zodat we weer een aantal dagen vrij kunnen staan. Ook nog afscheid van JanPiet, die de hond uitliet. Na ruim een half uur in de regen zien we tot onze verbazing de eerste Lidl in Italië, met zoals altijd grote parking voor de camper, dus direct de voorraad weer aanvullen. Als ik uitstap zie ik tot mijn schrik dat de camper in dat half uur zo smerig is geworden als we nog nooit hebben gezien. En dát nadat Harrie hem eergisteren nog brandschoon had gewassen: allemaal voor niets geweest. Na de inkopen, en leuke conversaties bij de kassa, vervolgen we onze reis richting Selinunte, een plaats met weer een groot tempelcomplex.

Ook hier besluiten we niet in te gaan(we hebben er al zoveel gezien op de wereld) en onze weg te vervolgen door het prachtige landschap met olijfbomen en wijnstokken en vele soorten bloemen in de berm, vooral veel gele margrieten zijn er overal. Na de eerste bergrondrit besluiten we ook nog de binnenland rondrit te maken, die de Duitsers van gisteren ons hebben aangeraden. Deze geeft ook prachtige panorama's en vele haarspeldbochten en is inderdaad heel mooi. Dan over de kustweg naar Agrigento en naar San Leone om de camperplaats te zoeken. We vinden een kleine parkeerplaats vlak aan zee( 10m afstand) en besluiten hier de nacht door te brengen. Veel mensen komen naar de hoge golven en woeste zee kijken en wij genieten, comfortabel vanuit de camper, ook van dat prachtige tafereel en de zonsondergang.

Vrijdag 10 april 2009. Om 8 uur weer op weg. We rijden door mooie panorama's over de af en toe heel slechte wegen, met veel kapot asfalt en slechte lassen, richting Enna. Daar is op Goede Vrijdag de grootste processie van het eiland. Tegen 10 uur komen we in de stad, waar we geen hand voor ogen kunnen zien vanwege de laaghangende wolken. Enna ligt op 931m. en is de hoogstgelegen provinciehoofdstad van Italië en het middelpunt van het eiland. Op de camperplaats staan 8 campers en de 2 aan de andere kant van het terrein kunnen we niet eens zien vanwege de wolken. De TomTom is hier onze automatische piloot! Het is maar 7 graden en we besluiten verder te gaan. De volgende plaats is ook heel druk en we kunnen er met passen en meten net doorkomen. Ook hier blijven we niet en gaan terug richting kust naar een camping die op zich mooi is. We kunnen er geen plaats naar ons zin krijgen en vertrekken weer. Nu door een afschuwelijk plastic kassengebied met heel veel zwerfvuil en lelijke huizen. In Pozzallo de hectische stad door naar een camperplaats die ons niet aanstaat en een 2^e blijkt al jaren buiten gebruik. Naar de haven om te informeren naar de overtocht naar Malta (is maar 1,5 uur varen hier vandaan). Er is alleen een onbegrijpelijke Italiaanse folder en de man spreekt ook niets anders. Maandag gaat de eerste boot pas weer, dus daar wachten we niet op. Dan op weg richting Avola voor een campingcheque-camping, waar we om half zes aankomen over een erg smalle inrit van zo'n 500m, de camper past er net op en we kunnen zelfs geen fiets passeren. Het blijkt een erg schoon, net en sfeervol campingterrein met veel olijf- en palmbomen, cactussen en groen. Door de langdurige kou dit jaar (nog nooit eerder meegemaakt) bloeien de bloemen nog niet, verteld de vriendelijke eigenaresse, die wat Frans spreekt.

Zaterdag 11 april '09. Vandaag om 7.15 uur de bakker op de camping met getoeter om iedereen te laten weten dat hij er is. Deze bakker heeft méér keus dan wat ik in 2 weken Italië heb gezien. We besluiten toch om de gezellige camping te verlaten omdat het geen weer is om buiten te zitten, en vertrekken naar Siracuse: slechts 23 km verderop. Daar brengt de TomTom ons weer direct op de grote parking middenin de stad, waar wel plaats is voor 100 campers, waarvan slechts de helft bezet is met voornamelijk Italianen. Wij gaan naar het 24 uurs gedeelte van het terrein, met stroom. Na de lunch zijn we naar de archeologische plaats gegaan, die hier heel dicht bij is. Deze valt erg tegen, men heeft over de oude stenen zitplaatsen uit de 5^e eeuw voor Christus nu lelijke grijze houten planken geplaatst! Dat was 'n afknapper en we voelen ons voor 8 Euro p.p. bedrogen. Daarna lopen we naar de oude stad, waar alles tot 16 uur gesloten blijkt te zijn, dus uitgestorven is. Eten heerlijk ijs (daar kan Venezia in Zeist niet aan tippen) op een terras aan de haven en lopen door de smalle hoge straten terug. In de haven blijkt een groot zeiljacht uit Rotterdam te liggen.

We wandelen rustig terug naar de camper en laten daar onze vermoeide voeten even rusten onder het genot van 'n lekker glaasje Siciliaanse wijn.

We wensen iedereen gezellige en zonnige Paasdagen toe!