Vierde week Italië - Sicilië.

Vierde week Italië reis.

Zaterdag 11 april 2009. Na het eten op ons laptopje in de camper snel de ReisMee-site voorbereid en de foto's klaargezet. Dan naar het Internetcafé, niet zo ver van de camperplek. Helaas was het gesloten terwijl erop de deur stond dat het al om 16 uur open zou gaan. Bij de buren nagevraagd en die vertelden dat het tot dinsdag dicht bleef.

Wij balen, en met de open notebook langzaam terug naar de camperplaats lopen, net zo lang tot we halverwege eindelijk een onbeveiligde draadloze Internetverbinding ontdekten. Toen buiten, achter op een geparkeerde motor in 'n zijstraat, de site bijgewerkt en reacties gelezen. Daarna iets verderop, zittend op een stoep, verder de email afgehandeld doordat de één typte en de ander de laptop vast hield. Wij waren blij dat het op deze, ook voor passanten vreemde manier, toch nog lukte.

Zondag 12 april 2009. Vandaag zwaar bewolkt en we vertrekken via 'n mooie omweg door de bergen richting Catania. Helaas komen we al vrij snel in de regen en in de wolken( 900m) en moeten we de mooie panorama's missen. Af en toe krijgen we een glimp te zien. Het gaat ook nog hard regenen en de wegen zijn erg slecht . Catania blijkt een vieze, lelijke, oude stad te zijn met alweer hectisch verkeer, hoewel het Paaszondag is.

We besluiten door te rijden richting vulkaan Etna, maar na 10km stoppen we, want de bewolking is weer heel laag en we zijn bang om hogerop in de sneeuw te komen. We keren terug richting Catania en gaan er naar camping Jonio aan de kust. Daar kunnen we aan de woeste zee staan maar kiezen een plaats verder naar achteren: in de luwte. Ook komt er nog een onweersbui over. Daarna komt de zon nog 2 tellen door, maar de regen en wind komen al snel weer terug op deze slechtste dag tot nu toe.

Maandag 13 april 2009. Na een nacht met stortregen komt de zon op en we vertrekken om 8.45 uur voor een rondje om de Etna. Dat is de grootste en hoogste (3.300 meter) actieve vulkaan van Europa met gemiddeld 3 erupties per jaar, en de laatste verwoestenden in 2001 en 2002. We wilden overnachten op de camperplaats op 2.000 meter maar dit werd ons sterk afgeraden vanwege de vele sneeuwval de afgelopen dagen, en ook omdat we geen sneeuwkettingen bij ons hadden. Jammer! Direct nadat we van de camping af zijn, zien we de Etna prachtig in de zon liggen. Met veel verse sneeuw tot vrij laag. We rijden de stad uit en komen al weer snel in de mooie panorama's. De Etna steeds aan onze rechterhand, helaas al weer snel met wolken erom heen. Zodat we helaas geen gelegenheid hebben om er een foto van te maken. Er op gaan is helemaal geen optie want er wordt nog meer sneeuw verwacht de komende dagen. We zien veel lavavelden, wat ooit uit de Etna is gekomen. We komen door enkele saaie nietszeggende stadjes en genieten van de vele cactussen langs de route. In Linguaglossa staat politie het verkeer te regelen en kunnen wij er nog maar nauwelijks door. Rechts geparkeerde auto's, en een lange file tegenliggers die lang niet allemaal goed aan de kant gaan. Dat gaat kilometers zo door.

Na ruim 100 km. zijn we in Naxos, waar we op een parkeerplaats lunchen. We gaan er nog op zoek naar een Internetcafé of een onbeveiligd netwerk, maar kunnen niets vinden en besluiten via de tolweg (45km = 1,50euro) terug naar Catania te gaan. Daar nemen we de snelweg die dwars door het eiland loopt richting Palermo (200km). Het is ook weer gaan regenen, maar we kunnen toch van het prachtige uitzicht genieten op de wel heel stille tolvrije snelweg.

In Palermo gaan we gelijk naar de haven om de boot naar 't volgende Italiaanse eiland, Sardinië, te bespreken. Ik ga eerst in het kantoor vragen wat de mogelijkheden en kosten zijn en ga terug om met Harrie te overleggen. We besluiten gelijk te boeken en ik ga terug om dat in orde te maken met het uitsluitend Italiaans sprekende personeel. We kunnen pas zaterdagmiddag om 17 uur weg, er gaat eerder geen boot. We gaan terug naar camping 'La Playa' waar we eerder stonden en nemen daar wat dagen rust, na onze enerverende rondreis van 1.800 km over Sicilië.

Dinsdag 14 april 2009. Vandaag onze eerste rustdag en we hebben geluk: het wordt een mooie zonnige dag, na vele dagen met geregeld regen en veel wind. We staan bijna op dezelfde plek als de vorige keer en genieten, na 5 dagen, weer eens van de hele dag zon. Harrie wast ook de camper weer: die was nog nooit zo smerig als nu en knapt er erg van op.

Vrijdag 17 april 2009. Na 4 dagen heerlijk van het mooie weer en de rust te hebben genoten,verzenden we vandaag dit verslag voor de site, omdat we morgen rond 13.30uur naar de haven van Palermo zullen vertrekken en niet weten hoe het in Sardinië met het Internet zal gaan. Dit waren,na onze grote rondreis, de eerste dagen echt vakantie vieren: lekker lezen, borduren, wat wandelen door het plaatsje en wat inkopen doen.

Harrie's visie op 'n dag op de camping:

We staan hier op camping La Playa op Sicilie, in de buurt van Palermo. Wat mij hier o.a. opviel staat hieronder weergegeven.

Wie denkt dat we hier naar de vogeltjes zitten te luisteren heeft 't mis. Vaak van 3 kanten bouwlawaai. Links horen we het gesnerp van 't snijden van tegels voor de verbouwing van het campinghuisje. Recht voor ons vooral 's morgens een tijd het geluid van een drilboor om 'n huis te slopen. En gisteren de generator van de visboer op de markt op volle toeren. Dit alles met 't geblaf van 2 Duitse herders verderop, die iedere voorbijganger dag en nacht uitjouwen.

De eigenaar van deze camping heeft in 'n kennelijk overmoedige bui z'n camping La Playa genoemd, ondanks dat er in de verste verte geen korrel zand of strand te bekennen is.

Hij rijdt in 'n rolstoel want hij mist beide benen, waarschijnlijk in 'n vuurgevecht met de Maffia neergeschoten? Met z'n grijzende haren, mooie snor, grote spiegelende zonnebril en vooral z'n manier van praten voldoet hij namelijk ruimschoots aan 'n hoofdpersoon zoals Don Leone in 'n Maffia-film. Meestal wordt hij voortgeduwd door 'n lange slungel, die niet goed snik is en als terreinknecht fungeert, met oranje pet, body-warmer met de kraag omhoog, daaronder 'n vervuild jogging-pak met veel te laag kruis, en om 't geheel nog 'n chic accentje te geven loopt hij op Jezus-sandalen.

De eigenaar in de rolstoel heeft 'n ruitjesdeken op schoot en daaronder verbergt hij iets. Ik ben er nog niet achter of het 'n pistool is, maar evengoed zou hij teveel Viagra ingenomen kunnen hebben.

Het personeel, drie dikkonten die niet onderdoen voor 'n Afrikaanse mama en dat met hun strakke kleding ook niet verhullen, doen de andere werkzaamheden.

Derde week Italie.

Derde week Italiëreis.

Zondag dus in een prima Internetcafé weer een verslag op de site geplaatst en de reacties op het eerste verlag gelezen, die we erg leuk vonden.

Maandag 6 april '09. Ik ben eerst naar de haven gelopen in de hoop verse vis te kunnen kopen. Helaas waren er maar weinig vissers die terugkwamen (misschien varen ze zondags niet uit)en ook de supermarkt bleek nog gesloten. Afscheid van de Duitsers die achter ons stonden en geregeld bij ons kwamen praten. Op 'n lastige plaats in de camping het water uit de camper laten lopen (95 liter) en vers water ingenomen (120 liter), zodat we weer vooruit kunnen. Om half elf vertrekken we richting Trápani, aan de westkust van Sicilië. Het is weer een rit door prachtig, afwisselend berglandschap. Onderweg zien we de afslag naar de tempel van Segeste en besluiten er langs te gaan. Het is een tempel van 350 voor Chr. en nog goed intakt. De parkeerplaats is goed gevuld en we hebben een mooi zicht op de tempel. Het blijkt een klim te zijn van 1,5 km over een slecht keienpad, dus we besluiten dat niet te gaan doen. De reumatoloog heeft tenslotte gezegd dat ik goed op mijn knieën moet passen. We lunchen op de parkeerplaats en vervolgen onze weg. We willen ook onderweg Erice nog aandoen, maar mogen niet over de weg er naar toe. Max.2 ton en wij zijn 3,5 ton, ook bussen mogen niet over die weg. Wij gaan door naar Trápani, een mooie en ongewoon ruime stad met brede, schone wegen en veel groen. Eerst de camperplaatsen opgezocht, maar geen campers te zien. In de stad bij een palmenplantsoentje geparkeerd en 't oude centrum ingewandeld. Eerst van een overheerlijk ijsje genoten: zo vind je het in Holland toch nergens. Een sfeervolle stad met mooie, barokke 18^e eeuwse huizen en een kathedraal die erg mooi en licht is. Langs de boulevard weer teruggelopen en bij een reisbureau inlichtingen over de overtocht naar Tunesië gevraagd. Dat idee is onderweg opgeborreld omdat het van hier maar 7 uur varen is. De man sprak alleen Italiaans en kon zelfs de dagen van de week niet in het Engels zeggen. Ook de info alleen in het Italiaans, dus we komen er niet uit en zien er van af. Volgende keer misschien!

Na het eten toch weer naar de camperplaatsen, maar er stond nog steeds niemand en we durven er niet in ons eentje te overnachten. Weer terug bij de plaats waar we stonden, waren 2 Italiaanse campers op een grote parkeerplaats vlakbij hoewel dat volgens de borden verboden was, met wegsleepregeling. Wij zijn er toch maar bij gaan staan en ja hoor, om 21 uur stopt er een politiewagen met 3 agenten die ons klem zetten en ons in het Italiaans wijsmaken dat we er niet mogen staan. Ze praten wel 10 minuten met die andere 2 Italianen en komen dan weer naar ons toe en zeggen dat we ze moeten volgen. Wij met de 3 campers achter het politiebusje aan door de stad en zij brengen ons naar een van de camperplaatsen waar wij al eerder waren en wijzen ons met 'n royaal gebaar dat het héle terrein voor ons is en er kunnen er wel ruim 100 staan! Wij gaan met de 3 campers dicht bij elkaar staan. Als de politie is vertrokken komen er jongelui met auto's en scooters rondscheuren en lawaai maken. Dat houdt gelukkig rond 23 uur op en kunnen we toch rustig slapen.

Dinsdag 7 april 2009. We vertrekken 8.15 uur na toch behoorlijk te hebben geslapen. We rijden de stad zuidwaarts uit. De route is saai en door veel sfeerloze dorpen. In 't drukke Marsala kunnen we de haven niet vinden, doordat de borden niet kloppen. We besluiten verder te gaan en rijden langs wijngaarden, maar de route blijft saai. Om 11 uur zijn we al in Mazara del Vallo op een camping en besluiten daar te blijven staan tussen jonge olijfbomen, palmen, zandsteenrotsen en cactussen. Het is heel mooi zonnig weer: al 22 graden. Een lekkere middag in de zon. Ook de bekenden uit San Remo arriveren weer en gezellig met wat Duitse echtparen gepraat die onze camper zo mooi vonden dat ze ook binnenin wilden kijken. Zo houden we toch onze talen bij en krijgen we als Hollanders steeds weer complimenten daarover. Verder hebben we nog de was gedaan, aan de lijn gedroogd en later gestreken. Ook de vervuilde camper weer gewassen want Harrie dacht dat het nu wel mooi weer zou blijven. Dus alles blinkt weer. We hebben de eerste muggen al weer dood moeten slaan.

Woensdag 8 april 2009. Vandaag een rustdag gepland, bij het opstaan lekker zonnetje maar na een uur komt de bewolking opzetten. Toch blijft het droog gelukkig. Het Duitse echtpaar komt weer bij onze camper kijken, want ze vinden hem toch wel erg mooi en zouden hem zelfs willen kopen. Zij geven ons ook nog diverse reistips, want zij rijden het eiland in tegenovergestelde richting.

Tegen 12 uur arriveren 2 Duitse echtparen met caravans en willen er één bijna tegen onze camper aanzetten. Als Harrie er wat van zegt, begint de Duitser met 'Junger Mann' (compliment!) en daarna een hele scheldkanonnade in het Duits er achteraan wat wij niet meer kunnen verstaan. Hij gaat wel 1,5m om. Er is trouwens volop plaats en we weten niet waarom ze per sé boven op ons willen staan. Na 13 uur is de zon weer terug en kunnen we daar weer van genieten. Vanaf 16 uur met JanPiet en Anuschka wijn gedronken, kaasjes erbij en lekker gepraat tot het na 'n paar uur te koud buiten werd.

Ook de 2 vrolijke Vlaamse echtparen arriveren weer. Zo komen we elkaar toch steeds weer tegen na een paar dagen.

Donderdag 9 apr. 09. Vandaag rond 8 uur weer startklaar, maar voor we vertrekken eerst nog vuil water en wc legen en schoon water weer vullen, zodat we weer een aantal dagen vrij kunnen staan. Ook nog afscheid van JanPiet, die de hond uitliet. Na ruim een half uur in de regen zien we tot onze verbazing de eerste Lidl in Italië, met zoals altijd grote parking voor de camper, dus direct de voorraad weer aanvullen. Als ik uitstap zie ik tot mijn schrik dat de camper in dat half uur zo smerig is geworden als we nog nooit hebben gezien. En dát nadat Harrie hem eergisteren nog brandschoon had gewassen: allemaal voor niets geweest. Na de inkopen, en leuke conversaties bij de kassa, vervolgen we onze reis richting Selinunte, een plaats met weer een groot tempelcomplex.

Ook hier besluiten we niet in te gaan(we hebben er al zoveel gezien op de wereld) en onze weg te vervolgen door het prachtige landschap met olijfbomen en wijnstokken en vele soorten bloemen in de berm, vooral veel gele margrieten zijn er overal. Na de eerste bergrondrit besluiten we ook nog de binnenland rondrit te maken, die de Duitsers van gisteren ons hebben aangeraden. Deze geeft ook prachtige panorama's en vele haarspeldbochten en is inderdaad heel mooi. Dan over de kustweg naar Agrigento en naar San Leone om de camperplaats te zoeken. We vinden een kleine parkeerplaats vlak aan zee( 10m afstand) en besluiten hier de nacht door te brengen. Veel mensen komen naar de hoge golven en woeste zee kijken en wij genieten, comfortabel vanuit de camper, ook van dat prachtige tafereel en de zonsondergang.

Vrijdag 10 april 2009. Om 8 uur weer op weg. We rijden door mooie panorama's over de af en toe heel slechte wegen, met veel kapot asfalt en slechte lassen, richting Enna. Daar is op Goede Vrijdag de grootste processie van het eiland. Tegen 10 uur komen we in de stad, waar we geen hand voor ogen kunnen zien vanwege de laaghangende wolken. Enna ligt op 931m. en is de hoogstgelegen provinciehoofdstad van Italië en het middelpunt van het eiland. Op de camperplaats staan 8 campers en de 2 aan de andere kant van het terrein kunnen we niet eens zien vanwege de wolken. De TomTom is hier onze automatische piloot! Het is maar 7 graden en we besluiten verder te gaan. De volgende plaats is ook heel druk en we kunnen er met passen en meten net doorkomen. Ook hier blijven we niet en gaan terug richting kust naar een camping die op zich mooi is. We kunnen er geen plaats naar ons zin krijgen en vertrekken weer. Nu door een afschuwelijk plastic kassengebied met heel veel zwerfvuil en lelijke huizen. In Pozzallo de hectische stad door naar een camperplaats die ons niet aanstaat en een 2^e blijkt al jaren buiten gebruik. Naar de haven om te informeren naar de overtocht naar Malta (is maar 1,5 uur varen hier vandaan). Er is alleen een onbegrijpelijke Italiaanse folder en de man spreekt ook niets anders. Maandag gaat de eerste boot pas weer, dus daar wachten we niet op. Dan op weg richting Avola voor een campingcheque-camping, waar we om half zes aankomen over een erg smalle inrit van zo'n 500m, de camper past er net op en we kunnen zelfs geen fiets passeren. Het blijkt een erg schoon, net en sfeervol campingterrein met veel olijf- en palmbomen, cactussen en groen. Door de langdurige kou dit jaar (nog nooit eerder meegemaakt) bloeien de bloemen nog niet, verteld de vriendelijke eigenaresse, die wat Frans spreekt.

Zaterdag 11 april '09. Vandaag om 7.15 uur de bakker op de camping met getoeter om iedereen te laten weten dat hij er is. Deze bakker heeft méér keus dan wat ik in 2 weken Italië heb gezien. We besluiten toch om de gezellige camping te verlaten omdat het geen weer is om buiten te zitten, en vertrekken naar Siracuse: slechts 23 km verderop. Daar brengt de TomTom ons weer direct op de grote parking middenin de stad, waar wel plaats is voor 100 campers, waarvan slechts de helft bezet is met voornamelijk Italianen. Wij gaan naar het 24 uurs gedeelte van het terrein, met stroom. Na de lunch zijn we naar de archeologische plaats gegaan, die hier heel dicht bij is. Deze valt erg tegen, men heeft over de oude stenen zitplaatsen uit de 5^e eeuw voor Christus nu lelijke grijze houten planken geplaatst! Dat was 'n afknapper en we voelen ons voor 8 Euro p.p. bedrogen. Daarna lopen we naar de oude stad, waar alles tot 16 uur gesloten blijkt te zijn, dus uitgestorven is. Eten heerlijk ijs (daar kan Venezia in Zeist niet aan tippen) op een terras aan de haven en lopen door de smalle hoge straten terug. In de haven blijkt een groot zeiljacht uit Rotterdam te liggen.

We wandelen rustig terug naar de camper en laten daar onze vermoeide voeten even rusten onder het genot van 'n lekker glaasje Siciliaanse wijn.

We wensen iedereen gezellige en zonnige Paasdagen toe!

Tweede week Italiëreis.

Tweede week van onze campertocht door Italië.

Na het eerste verslag in het campingkantoortje op de site te hebben gezet, terug in de camper gegeten en na het eten naar de zee gelopen, waar een kleine kern is met 5 restaurantjes, één was er slechts open , maar er waren daar langs de kust toch aardig wat mensen. Ook nog 2 andere campings, die gesloten waren. We waren net weer terug in de camper toen het begon te onweren en regenen. 's Nachts om 3.30 uur nog een onweersbui.

Maandag 30 maart 2009. Zwaar bewolkt dus geen weer om een boottochtje te gaan maken. Ook de weg die we in gedachten hadden om het schiereiland te verlaten is niet toegestaan voor campers vanwege overhangende rotsen en te smalle wegen. We gaan we weer terug naar Pompeï om onze weg naar het zuiden te vervolgen. De eerste 170 km over de tolvrije snelweg. Wel heel veel wegwerken en aanleg van nieuwe tunnels. Eerst veel bebouwing, later mooie route met hoge bergen en nog steeds sneeuw op de toppen. Van de snelweg af naar de kustweg. Op een parkeerplaats in de zon de lunch gebruikt en om 13 uur bij camperplaats Lido Alexander gestopt. Daar een prachtig plekje met gele bloemen in frisgroen gras en door de cactussenhaag uitzicht op zee met breed grijs strand. Hele middag heerlijk in de zon gezeten, van de rust genoten en met Duitsers gepraat. Er staan nog 5 andere campers. 's Avonds nog een wandeling rond het terrein en over het brede, vuile strand gemaakt.

Dinsdag 31 maart 2009. Om 8.30 uur, terwijl de anderen nog niet op waren, vertrokken. Na een half uur zien we eindelijk eens ‘n supermarkt waar we onze voorraad weer kunnen aanvullen. Volop vers vlees, groenten, fruit en yoghurt zodat we weer een aantal dagen vooruit kunnen. Een vriendelijke Italiaan komt ons daar nog een mooie route en mooie plaatsen aanraden en vertelt zelf ook een Dethleffs camper te hebben en binnenkort naar Nederland te gaan. Na enige tijd hield de kustweg op en moesten we op de tolvrije autoweg verder met de vele wegversmallingen en snelheidsbeperkingen van 40 km.p.u. en waar geen Italiaan zich aan houdt. Wel mooie uitzichten en groene bergen, soms zelfs met sneeuw. Bij een vuile, smerige parkeerplaats onze lunch gebruikt en verder naar Reggio om de ferry naar Sicilië te nemen. We waren daar om 13.30 uur en het was niet duidelijk waar de overtocht geboekt kon worden. Na wat rondvragen (niemand sprak iets anders dan Italiaans) toch het hokje gevonden waar het biljet gekocht kon worden. We moesten tot 15 uur tussen de vrachtauto's wachten voordat de boot vertrok. Het oprijden ging snel en het bleek toch bijna een uur varen te zijn. In Messina, op Sicilië, naar een camperplaats welke niet te vinden was en in een vreselijke, smerige buurt vol afval zou zijn. Daarom besloten door te gaan naar Milazzo. Om 17.30 uur komen we op de camperplaats aan, waar ook een stel uit Wales staat. Zij komen gelijk met ons praten en dat geeft ons toch een prettig gevoel. De hele omgeving was nogal 'unheimisch' met veel aan en af rijden van allerlei auto's met onduidelijke figuren. We associëren niet iedere vent met 'n grote zonnebril als 'n lid van de Maffia, maar toch is voorzichtigheid hier geboden. 's Avonds zijn Harrie en ik nog een stuk de stad ingewandeld.

Woensdag 1 april 2009. Weer om 8.30 vertrokken. Moeizaam manoeuvrerend door de drukke stad en langs een andere camperplaats . Via de kustweg richting Palermo. Na een uur rijden zien we in een klein,druk plaatsje onze Nederlandse camperburen uit San Remo weer! Wij kunnen niet stoppen, maar zijn ook verrast hen weer te zien na 1.400 km en 5 dagen door Italië te hebben gereden. Op de kustweg een omleiding die we niet durven te rijden vanwege de steile helling (de wielen slipten al door) en smalle bochtige weg, dus omgekeerd en 12 km terug gereden naar de oprit van de tolweg. Later weer terug naar de kustweg en door kleine plaatsjes met smalle straatjes en bergen afval en troep langs de weg. In Cefalù de camperplaats aan zee gevonden, direct aan het strand en dichtbij de stad. Er komen na ons nog 3 campers staan, dus we staan gelukkig weer niet alleen. Na de thee lopen we naar het oude centrum om de kathedraal en een oude wasplaats te zien, en door de typisch Italiaanse straatjes te lopen. We zijn nèt voordat de regen met bakken uit de lucht komt weer terug in de camper.

Donderdag 2 april '09. We gaan een tocht het binnenland in maken en vertrekken om 8 uur. Buiten Cefalù gaat de weg direct met haarspeldbochten, maar wel heel goed wegdek. Mooie panorama's, af en toe een Italiaan die ons voorbij komt. Verder helemaal geen verkeer. Door bossen met zelfs sneeuw en tot 1.619 m. hoog, ijswind en borden voor sneeuwkettingen. In Petralia een mooi zicht op de Etna met sneeuw en pluim en buiten op een bankje bij panorama onze lunch gebruikt. In het boerendorpje Scillato op een pleintje vastgelopen en heb ik bij een groentekar verse groenten en fruit ingeslagen tot vermaak van de groentenman en een paar dorpsvrouwen. Omgekeerd en weer vele haarspelden omhoog en door een kudde koeien. Vele wegen met aardverschuivingen en wegdek verzakkingen. Thee bij een mooi panorama met vogels. Terug naar Cefalù, naar dezelfde plek waar we stonden toen we vertrokken. Rondgelopen en gegeten in een Italiaans restaurant langs de boulevard. We overnachtten er nu alleen.

Vrijdag 3 april 09. Weer om 8 uur op weg: nu richting de hoofdstad van Sicilië: Palermo. Om uit de stad te komen de grootste moeite vanwege de vele bussen die de stad in komen en de geparkeerde auto's in de veel te smalle straat: millimeterwerk om er door te komen. Via de kustweg tot de eerste flinke stad, waar de TomTom ons door veel te smalle straatjes probeert te loodsen en wij ons eigen plan trekken en ergens een foute afslag kiezen en weer 4 km omhoog via haarspelden totdat we kunnen omkeren en via de snelweg onze weg richting Palermo vervolgen. In de stad staat het verkeer stil omdat men de rijbaan aan het asfalteren is en iedereen z'n eigen gang gaat op de weg. We willen naar de Dom van Monreale en gaan van de weg af richting Monreale, door een vreselijk drukke straat met veel (drie)dubbel geparkeerde , achteruitrijdende en voor je uit schietende auto's weer een steile weg met haarspeldbochten. Bijna bij de plaats: een bord verboden voor bussen, caravans en campers. Dus terug, en via een andere weg geprobeerd, maar besluiten de Dom de Dom te laten en naar de camping in Isola del Femmina te gaan waar we al om 12 uur in de zon zitten en genieten van de rust na de hectiek van Palermo.

Zaterdag 4april '09. Vandaag gaan we Palermo bekijken, na gisteravond in de receptie met 12 mede-camperaars de uitleg van de receptioniste over de reis te hebben gehoord. We zitten 18 km van de stad en hebben 2 bussen nodig om in het centrum te komen. Ondanks het zoeken en vragen waar we 'n kaartje konden kopen verloopt ‘t op zich goed, alleen de uitstaphalte is niet duidelijk en wij moeten ons eerst oriënteren waar we staan. Dan gaan we aan ‘n wandeling beginnen. De stad kan ons niet echt bekoren, grauwe gebouwen en heel veel verkeer. De kathedraal is zowel van buiten als van binnen erg mooi. Vervolgens naar het Palacio Reale waar de ingang heel moeilijk te vinden is: aan de achterkant van het gebouw. Het blijkt van 12-14 uur te zijn gesloten maar we hebben zin om daar op te wachten. Dan maar aan de overkant heerlijk ijs gegeten, elk drie smaken en lekker in de zon. We gaan met 3 bussen terug naar de camping (de hele trip op 'n dagkaart van slechts 3,50), waar we nog heerlijk van de zon genieten van 15 tot 18 uur. 's Avonds nog lang met onze Duitse buren gepraat, en met de Nederlanders die we al in San Remo hadden leren kennen.

Er is weer een week Italië voorbij met veel belevenissen. Italië: veel parkeerproblemen, het chaotische verkeer, veel mensen met grote zonnebrillen en mobieltjes. Veel tunnels en viaducten en wegwerkzaamheden. Weinig supermarkten te vinden (wel met veel keus) maar veel pizzeria's. Rekenen nog steeds geld voor bestek en brood bij de maaltijd. Ze hebben lange siësta's en spreken nauwelijks een andere taal dan het mooie Italiaans, waardoor ‘t moeilijk communiceren is. De prachtige,stille natuur spreekt ons nog steeds het meeste aan. Behalve op campings en camperplaatsen zien we nauwelijks toeristen.

Zondag 5 april 2009. Vandaag een rustdag op de camping. Afscheid van de Nederlanders, Duitsersen Belgen naast ons. Naar het dorpje gelopen, waar een processie zou zijn ter ere van Palmpasen maar niets van gezien. Terug op de camping heerlijk in de zon gezeten en van de rust en vogels om ons heen genoten.morgen gaan we weer verder.

Iedereen die een reaktie heeft gegeven hartelijk dank en we vinden het fijn dat jullie mee genieten.

Eerste camperweek Frankrijk-Italie.

Zondagmorgen 22 maart '09 om 9 uur waren we klaar voor vertrek, na alle laatste zaken te hebben gedaan. Het was goed rijweer en we hebben snelwegen gereden tot we ongeveer 90 km voor Luxemburg er af gingen richting Charleville Mezières. Het was erg rustig op de weg. In de Ardennen ben ik gaan rijden tot net voor Reims, waar eindelijk een parkeerplaats was waar we ‘n pot thee hebben gemaakt en de route aangepast. We zijn vanaf daar kleinere wegen gaan rijden door vele typisch Franse dorpen maar ook daar bijna geen mens op straat. Wel heel veel Champagenhuizen en wijngaarden,waar men zelfs op zondag nog aan het werk was. Het is nl. de snoeitijd van de druivenstokken. Rond 18 uur waren we in Auxerre ,waar de camperplaatsen bijna allemaal al bezet waren door personenauto's en een kleine kermis. Het is een grote parkeerplaats aan de rivier de Yonne. We hebben een kom bouillon gedronken en daarna ben ik naar een restaurant gaan kijken. Het was een snijdend koude wind. De meeste restaurants zijn in Frankrijk op zondagavond gesloten. Niet zo ver van de plaats waar we stonden was een bistro met een goed menu. Daar hebben we onze eerste avond in Frankrijk en op reis gevierd. Harrie een haringsalade en ik 12 slakken als voorgerecht. Rundertong en eendenpoot als hoofdgerecht en beiden 'n heerlijk dessert. Terug in de camper nog de verwarming aan vanwege de kou.

Maandag 23 maart '09 heeft het 5 graden gevroren en is het koud in de camper dus weer de verwarming aan. Na het ontbijt om 8 uur vetrokken richting Nevers: weer een schitterende, rustige route door het prachtige franse land. Onderweg besloten we via Vichy te rijden. Als we tanken blijkt het nog steeds koud te zijn met een zeer gure wind. In Vichy naar ‘n parkeerplaats aan de rivier de Allier waar we vorig jaar ook een nacht hebben gestaan ; er staan al 2 campers. Buiten blijkt het nu aangenaam en we besluiten er te blijven staan en brengen er de hele middag door in de zon, lezend en rondkijkend. Er komen nog 4 andere campers bij. Een Fransman komt geregeld langdurig bij ons praten en maakt complimenten over het frans wat we spreken en verstaan. Tegen 18 uur is er paniek: een vrouw die haar hondje uitlaat belt de brandweer om snel te komen want haar hondje is te water geraakt en helemaal aan de overkant van de 25 meter brede rivier gekomen . De brandweer komt inderdaad met sirene aan en ‘n boot achter de auto, de boot te water en 3 man erin naar de overkant om het hondje uit het water te vissen. Ze zijn al snel weer terug en het hondje wordt in de auto van de reddingsdienst verzorgd en haar baasje was ontzettend blij.

Wij zijn daarna in de stad gaan wandelen wat we steeds weer erg mooi vinden: de huizen, parken en alles eromheen geven ons steeds weer een bijzondere sfeer van de belle-epoque stijl. We zijn in een Logis de France gaan eten en het was in één woord geweldig. Het diner, het restaurant en de bediening was fantastisch.

Dinsdag 24 maart '09 , na 's nachts regen en harde wind, om 8.15 uur vertrokken richting Le Puy. Weer kleinere stille wegen en hele oude dorpjes. Vóór Le Puy, op de meer dan 1000 meter hoge cols, kwamen we al in hagel en sneeuw terecht met schitterende witte landschappen, maar de wegen bleven gelukkig schoon. Voorbij Le Puy door de Ardeche richting Rhônedal . Ook nog steeds verschillende hoge cols en waarschuwingen voor sneeuwval en gladde wegen. Op een col plotseling wat hulpverleningswagens en een grote vrachtwagen van de weg gegleden of geslipt. Onderweg ook een punt gevonden waar we onze watertank konden vullen, daar begon het weer te sneeuwen en was de koude wind ook nog steeds aanwezig. Op een parkeerplaats thee gemaakt en de route aangepast en besloten naar een wijnboer te gaan. Daar kwamen we om 16 uur aan en werden we vriendelijk welkom geheten door de eigenaresse. Ook hier mochten we weer gratis overnachten met prachtig uitzicht over de wijngaarden, lavendel en heuvels. We werden ook nog uitgenodigd om wijn te komen proeven. We zijn daar naar toe gegaan met een Duits en een Frans stel en hebben 5 wijnen geproefd en 6 flessen gekocht. Het was een leuk en gezellig samenzijn.

Woensdag 25 maart '09 wakker geworden met prachtig uitzicht op de wijngaarden en bergen erachter. Het was weer mooi weer met stralende zon, maar erg koud. Om 8.15 uur vertrokken voor richting Route Napoleon. Leuke dorpen, langs een rivier met mooie canyons en grote rotsen en uitzicht op de sneeuwtoppen van de Franse Alpen. Het is een plezier om hier te rijden, heel weinig verkeer en je kunt beiden van het uitzicht en de omgeving genieten. Het is te koud om lang buiten te zijn. We rijden over hoge cols van 1.150m. en vele haarspeldbochten. We besluiten om naar een adres van France Passion te gaan ('n boer met lamsvleesverkoop) maar het blijkt een moeilijk te vinden adres in een negorij waar we niet willen blijven. Ook de sneeuw daarboven op de koude bergvlakte en 'n straffe ijswind doen ons besluiten terug te keren naar het dorpje onderaan de berg. Daar op een parkeerplaats bij de sportvelden met 4 andere campers overnacht. 's Avonds in ‘n restaurant, waar Napoleon in 1815 ook al aanlegde, een heerlijk diner genoten en geen last van de kou en harde windstoten.

Donderdag 26 maart '09 lekker brood gehaald bij de bakker en richting Nice. Eerst door Grasse, de parfumstad, en verder over heel drukke wegen met veel haarspeldbochten en schitterend uitzichten. In Nice over de beroemde Boulevard d'Anglais met veel luxe hotels en enkelen al in zee, en veel joggers, trimmers en zonnenbaders langs de weg. Helaas geen plek voor ons om te stoppen. Dan langs de kustweg naar Monaco met de hoge flats en luxe jachten in de haven, en door naar mooi Menton .Dit is de laatste plaats in Frankrijk voordat we de grens over gaan naar Italie. We hebben 1.300 km in Frankrijk gereden en genoten van de vele mooie routes die we hebben gehad. Tegen 12 uur zijn we bij San Remo op een grote camperplaats, pal aan zee, met 26 andere campers. Het is hier heerlijk weer en we genieten van de zon en rust. Het stadje ingelopen maar niet bijzonder.

Vrijdag 27 maart '09 met mooi uitzicht op zee en een opkomende zon besluiten we om hier een rustdag in te lassen en zitten vóór 8 uur al heerlijk buiten in de zon. De temperatuur is lekker en we lezen wat in ons reismateriaal en nemen afscheid van onze Nederlandse buren, die vandaag weer verder gaan. Zij gaan ook richting Sicilië, misschien komen we ze weer ergens tegen. Harrie wast 's-middags de camper, die erg vuil was geworden van al het slechte weer wat we in Frankrijk hadden. Aan het eind van de middag nog met een Duitse buurman een uur gepraat. Nu aan beide kanten Italiaanse buren.

Zaterdag 28 maart '09 geheel bewolkt en daardoor geen probleem om maar snel te vertrekken. TomTom wijst ons naar links, maar wil dat we een steile helling met haarspelden naar de tolweg nemen. Wij zien daar vanaf en keren om, om een andere weg richting tolweg te nemen. Dat betekent eerst nog door het drukke San Remo met het hectische verkeer. Op de tolweg mooie panorama's, ‘n onafgebroken aantal tunnels en viaducten, en veel stadjes in de diepte. Even van de tolweg af om in Cavi te kijken naar het hotel waar ik (Aafke) in 1966 twee weken op vakantie ben geweest met ‘n collega. Nu niet meer in gebruik en dichtgemetselde ramen. Daarna weer terug naar de tolweg richting Rome. Zelfs in Toscane nog sneeuw in de bergen. Na 365 km. tolweg een 4-baans weg met veel oneffenheden. De Italianen rijden als ‘n gek en geven geen richting aan, voegen in zonder uit te kijken. In Orbetello aan een lagune op de marktplaats samen met nog 5 Italiaanse campers weer gratis overnacht.

Zondag 29 maart '09. Vandaag ondanks de zomertijd, weer zoals elke dag, om 8.15 uur vertrokken na een nacht met veel regen en harde wind. Weer de 4-baans weg met z'n onregelmatigheden en de akelig rijdende Italianen. Het is erg rustig op de weg. Vanaf Civitavecchia tolweg richting Rome met heftige rukwinden. Om Rome heen richting Napels, ook tolweg, en vreemde capriolen van die Italianen. Door Napels met zicht op de vulkaan de Vesuvius, waar we in 2004 al eens bovenop waren. Dan naar het schiereiland Sorrentina om daar naar een campingcheque camping te gaan. Na een steile en smalle weg omlaag zijn we ineens bij de camping. Het is een klein tuinachtig campinkje met veel sinaasappelboompjes waar we onder staan met de camper en waar de sinaasappels volop in hangen, en veel madeliefjes in het gras. Er staan ook hutjes voor de verhuur. Een engels stel met een camper en een franse Eriba caravan zijn de enige medekampeerders. Hoog boven ons op de rotsen staan huizen en 200m verder is de zee. Onderweg geregeld campers , maar hoofdzakelijk Italianen en geen enkele hollander. Wel veel buitenlandse vrachtwagens.