Maandag 18 mei 2009. Hull (Engeland) - Annan (Schotland).

Na onze overtocht vannacht ,we waren al om 20.30 uur uit Europoort vertrokken ,zijn we om 7 uur (want Engeland is 1 uur vroeger) aangekomen in Hull. Wij waren als een van de eersten van boord. Wij moesten bij de douane wachten tot 7.30 uur, want toen begonnen zij pas te werken. Na de paspoortenscan bij de douane koffie gezet en daarna op weg richting York: de eerste kennismaking met het links rijden en meteen al rotondes volop en spitsverkeer. Bij York beslissen we om via het Lake District te rijden, wat later een heel goede keus blijkt te zijn. Het was een prachtige route met vele schapen met lammetjes, koeien en veel bloeiende meidoorn en clematis. Wij genieten allebei weer van de mooie natuur om ons heen. Wat tegen zit is het weer, af en toe zon, heel harde windstoten en felle regenbuien, geen weer om buiten te zijn. Ook verschillende leuke stadjes gezien, maar weinig parkeerplaatsen, ook langs de meren niet. De wegen zijn soms erg smal maar over het algemeen goed te rijden. Ook nog door Gretna Green wat niet meer zo heel veel voorstelt. De wedding chapel hebben we niet gezien en het was er nogal verlaten. Bij G.G. begint Schotland. Wij zijn dus al na 1 dag rijden over binnenwegen in Schotland en denken morgen via een binnenweg naar Glasgow te gaan.

Dinsdag 19 mei 2009. Annan - Glasgow.

Op onze overnachtingsplek midden in een typisch oud Schots dorpje hadden we veel last hadden van windstoten. Na het kopen van vers brood bij een echte warme bakker vertrokken richting Dumfries. Vandaar via vele binnenwegen door het prachtige parkachtige landschappelijk deel van Schotland. We zien wat ruines van abdijen, en mooie kastelen. Vooral het onvergetelijke landschap blijft ons verbazen. Na de lunch rijden we nog een route door de vrij kale bergen met wilde geiten en bij Ayr aangekomen besluiten we zo snel mogelijk naar Glasgow te rijden.

In Glasgow brengt de TomTom ons naar het People's Palace met een mooie wintertuin en een indrukwekkend museum , dat laat zien hoe het vroeger in Glasgow was. Heel mooi opgezet en bijzonder weergegeven.

Na nog een sightseeing met de camper door de Amerikaanse-achtige verrassend mooie stad besluiten we naar buiten te gaan en we overnachten bij een winkelcentrum aan de rand van de stad.

Woensdag 20 mei 2009. Glasgow - Fort William.

Vandaag al vertrokken om 7.30 uur. We hebben een flinke route op de planning staan en als het weer zo nat en fris( 12 graden) blijft, kunnen we beter mooie tochten maken want dan zien we veel en blijven we warm. Al snel zijn we helemaal buiten en zien we het eerste Loch (diep fjordachtig meer). Als we afbuigen komen we in berglandschap zoals je je Schotland echt voorstelt. Het is geweldig allemaal. Al het groen is hier net aan het ontluiken .Dan weer bergen, dan weer een loch, geweldig. In Oban bij de jachthaven gevraagd en we krijgen 120 liter vers drinkwater waar hier moeilijk aan te komen is voor campers. In Oban zelf rijden we even rond en besluiten door te gaan. Op een parkeerplaats aan een loch gebruiken we de lunch binnen, buiten is geen denken aan. Lage temperatuur en geregeld een pittige bui met straffe wind. We weten dat we in Schotland zijn! Verder richting Fort William en daar boodschappen gedaan en besloten om nog een rondrit te maken. Deze voert ons voor een gedeelte over eenbaanswegen met passeervakken. Dat is ook een bijzondere ervaring en maakt het rijden spannend. Het is een prachtige route met weer heel mooie natuur. Ondanks het weer hebben we nog geen spijt naar Schotland te zijn gegaan. We overnachten nu in Fort William achter het overdekte zwembad.

Donderdag 21mei 2009. Fort William- Kinlochewe.

Om 7.35 uur vertrokken met alweer regen. Eerst de A82 en bij Invergarry linksaf richting het eiland Skye. Onderweg weer veel mooie,ruige natuur en af en toe een bergtop met sneeuw. Het eiland Skye is d.m.v. een brug met het vasteland verbonden. We maken er een rondrit van 240km, veelal over single-track-roads. Dat wil zeggen: 1 rijbaan voor beide richtingen en geregeld passeervakken. We komen weer door vele mooie gebieden, dan weer aan de kust, dan weer wat het land in, en over hoge bergwegen .Als we van het eiland af zijn rijden we nog een flinke ruk naar het noorden. Weer over de eenbaanswegen en soms met pittige hellingen. In Kinlochewe kijken we naar een overnachtingsplaats en vinden die een paar kilometer door het dorp bij een Visitor Centre van een natuurpark. Op de parkeerplaats staan we heerlijk rustig en krijgen later gezelschap van diverse vogels waaronder een koekoek, en een Brits stel met een VW camper.

Vrijdag 22 mei 2009. Kinlochewe- Lairg.

Vandaag al om 7.15uur richting Gairloch. We vertrekken maar vroeg om warm te worden. Verlaten berglandschappen, dorpjes met leuke witte huizen en vele leuke Bed & Breakfast's langs de wegen. Onderweg hier en daar een camper waar men nog in slaapt. Richting Ullapool en Durness. Ergens onderweg linksaf geslagen om de aanbevolen eenbaansweg te rijden. Het voert 36 km. langs de kust maar is in onze ogen minder dan geroemd. Hoogste helling was 25%, veel heide nog bruin en vele schapen met lammetjes loslopend langs de weg. Weer een poosje normale weg en dan weer eenbaansweg naar Durness door een vrij kaal en onaangetast maanlandschap. Durness is het noordelijkste stadje van Schotland. Daarna weer eenbaansweg naar Tongue. Deze weg is overzichtelijker en makkelijker te rijden. Ook de weg verder naar het zuiden naar Lairg is een stuk prettiger rijden als is het alweer een eenbaansweg. In Lairg vinden we al snel een rustige overnachtingsplek bij de school net achter de huizen van de Mainstreet.

Zaterdag 23mei 2009. Lairg - Perth.

We zijn nu in Perth aangekomen, 80km ten noorden van Edinburgh, de Schotse hoofdstad. We hadden gedacht vandaag eens een droge dag te hebben. Helaas: vanochtend om 5 uur begon de regen alweer.Onderweg hebben wegelukkig af en toe maar een bui gehad. Het landschap is ook veranderd vandaag, we zijn nu echt uit het woeste noorden. Nu zijn we weer meer in de landschappelijke omgeving met mooie bomen, oude muurtjes en mooie tuinen. Bij de Shin Falls zagen we helaas geen zalmen springen, zoals gepubliceerd. Ook Loch Ness bezocht, maar het monster ook niet kunnen vinden.